2ogymnasioaeginas

Οι μαθητές του 2ου Γυμνασίου Αίγινας στο Ηφαίστειο των Μεθάνων.

  Μια μοναδική εμπειρία είχαν την ευκαιρία να ζήσουν οι μαθητές και οι μαθήτριες  του 2ου Γυμνασίου Αίγινας  που συμμετείχαν χθες Τετάρτη 20 Απριλίου στη μονοήμερη εκδρομή του σχολείου στη χερσόνησο των Μεθάνων. Η εκδρομή είχε καθαρά εκπαιδευτικό και περιβαλλοντικό χαρακτήρα  και περιελάμβανε ανάβαση  στο Ηφαίστειο των Μεθάνων στην περιοχή της Καμένης Χώρας.
   Η περιοχή είναι πλέον γνωστή στους παλαιότερους (καθηγητές) γιατί τη σχολική χρονιά 2003 -04 η Ομάδα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του σχολείου είχε ασχοληθεί με το θέμα: «Τα ηφαίστεια του Αργοσαρωνικού». Η φετινή επίσκεψη στο Ηφαίστειο  είναι η τέταρτη που πραγματοποιείται  μέσα στα τελευταία  χρόνια.
Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από την εργασία  του σχολείου:
«Η χερσόνησος των Μεθάνων είναι από την αρχαιότητα γνωστή για τις θερμοπηγές της, που αναβλύζουν κατά μήκος της Ν.Α. ακτής της και για το ηφαίστειό της, που για τελευταία  φορά εξερράγη το 273 π.Χ. Από τα υλικά που βγήκαν στην επιφάνεια κατά  την έκρηξη εκείνη του ηφαιστείου, σχηματίστηκε ο ηφαιστειακός κώνος της  Καμμένης, στο βορειοδυτικό τμήμα της χερσονήσου, κοντά στον οικισμό Καμμένη Χώρα μ ευψόμετρο 417 μ. Ο κρατήρας του ηφαιστείου έχει διάμετρο 150 μ.
   Το ηφαίστειο των Μεθάνων αν και  είναι ενεργό, θεωρείται το πιό ήρεμο. Ίσα – ίσα δηλαδή που κουνήθηκε γαι να μας δείξει ότι υπάρχει. Όχι βέβαια τώρα πρόσφατα, αλλά τον 3ο αιώνα π.Χ. Εκείνη την εποχή και πιό συγκεκριμμένα γύρω στο 250 π.Χ. υπήρξε μια ήπια δραστηριότητα που σίγουρα θα πρόσφερε μαγευτικό θεάμα σε όσους βρέθηκαν κοντά. Δεν είναι λίγο πράγμα να βλέπεις ξαφνικά να δημιουργείται από το πουθενά ένα ολόκληρο βουνό, Από την έκρηξη αυτή που ήταν νότια, σχηματίστηκε ένας θόλος 1,3 χιλιομέτρου, μέσα από τον οποίο βγήκαν καπνός και λάβα.
  Έτσι δημιουργήθηκε το «καμμένο βουνό»  στα βορειοδυτικά  της χερσον΄σηου. Το ηφαίστειο  των Μεθάνων χαρακτηρίζεται ως ενεργό εδώ και 900.000 χρόνια. Στη χερσόνησο των Μεθάνων έχουν καταγραφεί 30 κρατήρες. Ο Οβίδιος στα κείμενά  του καταγράφει την ύπαρξη του Ηφαιστείου.
   Τέλος  το υλικό που έβγαινε από τον κρατήρα της Καμμένης Χώρας είναι κεροστιλβικός υπερσθενικός ανδεσίτης και παρουσιάζει μορφή ρυακιού από την κορυφή του κώνου μέχρι την παρακείμενη θάλασσα. Το υλικό αυτό είναι ασβεστοαλκαλιούχο με 60% περιεκτικότητα σε διοξείδιο του πυριτίου».
Advertisement
2ogymnasioaeginas

Την Πινακοθήκη Χατζηκυριάκου Γκίκα επισκέφθηκε το 2ο Γυμνάσιο Αίγινας

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ ΄ τάξης του 2ου Γυμνασίου Αίγινας είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν την Παρασκευή 8 Απριλίου την Πινακοθήκη Νίκου Χατζηγυριάκου – Γκίκα στο κέντρο της Αθήνας. Συνοδευόμενοι από τρεις καθηγήτριες, τις κυρίες Πετρίτου Νεκταρία, Ρόδη Λεμονιά και Παπαδοπούλου Παναγιώτα περιηγήθηκαν καταρχήν ακολουθώντας την εκπαιδευτική διαδρομή από το Θησείο και το Μοναστηράκι μέχρι το Σύνταγμα που αναδεικνύει την Αθήνα ως «πόλη – Μωσαϊκό πολιτισμών».

Στη συνέχεια επισκέφθηκαν και ξεναγήθηκαν στις αίθουσες της Πινακοθήκης Ν.Χατζηκυριάκου – Γκίκα στην οδό Κριεζώτου 3.

Συγκεκριμένα από το ισόγειο μέχρι τον τρίτο όροφο του κτιρίου εκτίθεται η πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία της Ελλάδας, σε μια κρίσιμη εποχή, από το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και τη Μικρασιατική καταστροφή μέχρι τις παραμονές της Δικτατορίας του 1967, που αποτελεί ταυτόχρονα το κλίμα μέσα στο οποίο ο Ν.Χατζηκυριάκος – Γκίκας έζησε και διαμόρφωσε τις καλλιτεχνικές του αντιλήψεις.

Πρόκειται για την πρώτη στην Ελλάδα προσπάθεια να αποτυπωθεί συνθετικά η συνολική πνευματική δημιουργία, με την ανάδειξη της εσωτερικής διαλεκτικής σχέσης των ποικίλων εκφράσεων του ανθρωπίνου πνεύματος. Η καλλιτεχνική δημιουργία (ζωγραφική – γλυπτική – χαρακτική – μουσική – θέατρο – κινηματογράφος – φωτογραφία) συναντά την αρχιτεκτονική, την τέχνη του λόγου (πεζογραφία, ποίηση, φιλολογία, κριτική) αλλά και τον ιστορικό και φιλοσοφικό στοχασμό. Μέσα από έργα τέχνης, χειρόγραφα, εκδόσεις, φωτογραφίες και προσωπικά αντικείμενα διακοσίων ενός καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων, ο επισκέπτης συμμετέχει σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο των ιδεών στην Ελλάδα του εικοστού αιώνα. Το εκτιθέμενο υλικό αποτυπώνει εύγλωττα τις ανησυχίες, τις αγωνίες και τα επιτεύγματα των ελλήνων δημιουργών, αναδεικνύοντας τόσο τις μεταξύ τους σχέσεις, όσο και τον διάλογο τους με τους αντίστοιχους προβληματισμούς στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό χώρο. Κρίσιμη η τελευταία διάσταση, δεδομένου ότι σε αυτήν κυρίως την εποχή, με κομβική την παρουσία της Γενιάς του Τριάντα, εμπεδώθηκε η ανάγκη για μια διαρκή συνομιλία της Ελλάδας με την υπόλοιπη Ευρώπη.

(απόσπασμα από το ενημερωτικό φυλλάδιο της Πινακοθήκης)

 

Φωτογραφίες από τη μαθήτρια Γεωργία Μεθενίτη

2ogymnasioaeginas

Μονοπάτι 3: Παχεία Ράχη – Ελαιώνας – Μαραθώνας

     Με μεγάλο ενθουσιασμό σύσσωμη η Α΄και η Β΄ Γυμνασίου δήλωσε συμμετοχή στην περιβαλλοντική εξόρμηση στα μοναπάτια της Αίγινας την Παρασκευή 8 Απριλίου.
   Ευκαιρία μας έδωσε το πρόγραμμα που εκπονεί η ομάδα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του σχολείου που εργάζεται πάνω στο θέμα με τίτλο: «Στα μονοπάτια της Αίγινας».
   Μετά  τα μονοπάτια από την Κυψέλη στον Άγιο Νεκτάριο, στον Άη Στάθη στο Μεσαγρό, στην Παλιαχώρα, στη Χρυσολεόντισσα και στον Μπουρδέχτη σειρά είχε τώρα το μονοπάτι 3 έτσι όπως οι δύο Σύλλογοι «Ανάβαση» και «Ενεργοί πολίτες» έχουν σηματοδοτήσει.
    Μετά από μία σύντομη περιήγηση στον οικισμό της Παχιοράχης, ακολουθήσαμε τη σήμανση και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε  το μονοπάτι μεθυσμένοι από τις ευωδιές  της Αιγινήτικης υπαίθρου. Φασκομηλιές, ρίγανη και θυμάρι  ευωδίαζαν την ατμόσφαιρα. Μετά από λίγα μέτρα άρχισαν να ξεπροβάλλουν τα σπίτια  του Μαραθώνα. Το σύντομο μονοπάτι μας οδήγησε σε 30΄λεπτά  στην απλωσιά  του αρχαίου Ελαιώνα με τις υπεραιωνόβιες ελιές και τα ξωκλήσια της Αγίας Τριάδας, του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Κυριακής. Οι πέτρινες ποτίστρες των ζώων, η παλιά πέτρινη δεξαμενή, οι κουφάλες των δέντρων τράβηξαν την προσοχή των μαθητών.
   Μετά από μια σύντομη στάση ξεκινήσαμε και πάλι να περπατάμε στο μονοπάτι 3 που τώρα μας ξάφνιασε από το κακοτράχαλο έδαφος και τα δύσβατα και δύσκολα σημεία του. Σε  μία ώρα περίπου φτάσαμε στην δεύτερη παραλία  του Μαραθώνα έχοντας αφήσει πίσω μας ένα ακόμα μονοπάτι πολιτισμού.
   Μια Αίγινα άγνωστη στους πολλούς, απρόσιτη ή απόμακρη, μαγευτική και σαγηνευτική που αποκαλύπτει τις ομορφιές  της μόνο σε όσους  τη σέβονται και την αγαπούν πολύ.
Για άλλη μια φορά νιώσαμε πόσο λίγο γνωρίζουμε τον τόπο μας και δεν έχουμε εκτιμήσει και αξιοποιήσει τον πλούτο του.
   Για άλλη μια φορά θα πρέπει να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια στους δύο συλλόγους για το μεγάλο και ουσιαστικό έργο που έχουν επιτελέσει.

Αν δεν είχαν καθαρίσει τα μονοπάτια και δεν είχαν κάνει σήμανση οι περιηγήσεις αυτές θα ήταν ακατόρθωτες.

2ogymnasioaeginas

Μονοπάτι 4: Χρυσολεόντισσα – Άγιος Λεόντιος – Παχιά Ράχη.

  Ναι είμαστε στην Αίγινα. Βρισκόμαστε στον «Μπουρδέχτη» (ομβριοδέχτη). Στο μικρό οροπέδιο μετά την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσολεόντισσας. Από το μοναστήρι ξεκινά το μονοπάτι που έχει λάβει το νούμερο «4» από τους υπέροχους ανθρώπους της «Ανάβασης» που ξεκίνησαν εδώ και χρόνια να καθαρίζουν τα παλιά μονοπάτια του νησιού με σκοπό να τα αναδείξουν ώστε να μη χαθούν και να αποτελέσουν εναλλακτικούς τρόπους περιπάτου πάνω στα βουνά και στο δάσος της Αίγινας.
   Αυτό το μονοπάτι ακολουθήσαμε την Κυριακή 3 Απριλίου με 20 παιδιά από την Περιβαλλοντική Ομάδα του 2ου Γυμνασίου Αίγινας. Ο καλός καιρός ήταν σύμμαχος καθώς και αρκετοί γονείς που μας διευκόλυναν στη μετακίνησή μας. Κάποια παιδιά θέλησαν να ανέβουν από τον Άγιο Νεκτάριο ως τη Χρυσολεόντισσα με τα πόδια. Και τα κατάφεραν.
   Το ανοιξιάτικο τοπίο με καταπράσινα τα λιγοστά λιβάδια και τις πλαγιές αιχμάλωτισε το βλέμμα μας.
   Στάση στο μοναστήρι για το απαραίτητο προσκύνημα και το παραδοσιακό λουκούμι και αμέσως το δισάκι στο ώμο για  το μονοπάτι. Σε λίγη ώρα βρισκόμασταν στο οροπέδιο του Αγίου Λεοντίου ή αλλιώς «μπουρδέχτη». Οι Σουβάλες γεμάτες από νερό με πολλά κόκκινα ψαράκια μέσα.
      Μια μικρή στάση  και ξανά  στο μονοπάτι.
    Ανακαλύπτοντας τη σήμανση διασχίσαμε το μικρό οροπέδιο που ήταν γεμάτο μανιτάρια, χαμηλούς θάμνους, αγριοκρεμμύδες και ανθισμένους ασπάλαθους. Στην άκρη του αντικρύσαμε το επιβλήτικο Όρος. Η θέα μαγευτική. Ο οικισμός της Πέρδικας, η Μονή, το Αγκίστρι, τα Μέθανα, η Επίδαυρος.
   Στο γυρισμό ταράξαμε την ησυχία μιας ομάδας από μικρές πέρδικες.
   Φθάνοντας στο μοναστήρι ένα μικρό κοπάδι από πρόβατα έβοσκε ανέμελα στην απλωσιά  των χωραφιών της μονής.
   Η ομορφιά  της ορεινής Αίγινας ανεπανάληπτη και μοναδική  ξαφνιάζει τον ανυποψίαστο επισκέπτη και βάζει σε κρίση  όλους μας.
   Άραγε πως μπορούμε να διαφυλάξουμε αυτόν τον τόπο και να τον προστατέψουμε από όλους εκείνους που οραματίζονται την πλαστική ανάπτυξη.

 Λυπούμαστε που ο Δήμος της Αίγινας εγγράφως μας ανακοίνωσε πως  δεν διαθέτει πλέον το μικρό λεωφορείο για τις μετακινήσεις των μαθητών του νησιού τα Σαββατοκύριακα. Κάτι που γινόταν στο παρελθόν με αποτέλεσμα να διευκολύνονται οι εκπαιδευτικές επισκέψεις και τα προγράμματα που εκπονούν οι μαθητές.
 Το εκκλησάκι του Αγίου Λεοντίου.
Η σουβάλα.