2ogymnasioaeginas

Την Πινακοθήκη Χατζηκυριάκου Γκίκα επισκέφθηκε το 2ο Γυμνάσιο Αίγινας

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ ΄ τάξης του 2ου Γυμνασίου Αίγινας είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν την Παρασκευή 8 Απριλίου την Πινακοθήκη Νίκου Χατζηγυριάκου – Γκίκα στο κέντρο της Αθήνας. Συνοδευόμενοι από τρεις καθηγήτριες, τις κυρίες Πετρίτου Νεκταρία, Ρόδη Λεμονιά και Παπαδοπούλου Παναγιώτα περιηγήθηκαν καταρχήν ακολουθώντας την εκπαιδευτική διαδρομή από το Θησείο και το Μοναστηράκι μέχρι το Σύνταγμα που αναδεικνύει την Αθήνα ως «πόλη – Μωσαϊκό πολιτισμών».

Στη συνέχεια επισκέφθηκαν και ξεναγήθηκαν στις αίθουσες της Πινακοθήκης Ν.Χατζηκυριάκου – Γκίκα στην οδό Κριεζώτου 3.

Συγκεκριμένα από το ισόγειο μέχρι τον τρίτο όροφο του κτιρίου εκτίθεται η πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία της Ελλάδας, σε μια κρίσιμη εποχή, από το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και τη Μικρασιατική καταστροφή μέχρι τις παραμονές της Δικτατορίας του 1967, που αποτελεί ταυτόχρονα το κλίμα μέσα στο οποίο ο Ν.Χατζηκυριάκος – Γκίκας έζησε και διαμόρφωσε τις καλλιτεχνικές του αντιλήψεις.

Πρόκειται για την πρώτη στην Ελλάδα προσπάθεια να αποτυπωθεί συνθετικά η συνολική πνευματική δημιουργία, με την ανάδειξη της εσωτερικής διαλεκτικής σχέσης των ποικίλων εκφράσεων του ανθρωπίνου πνεύματος. Η καλλιτεχνική δημιουργία (ζωγραφική – γλυπτική – χαρακτική – μουσική – θέατρο – κινηματογράφος – φωτογραφία) συναντά την αρχιτεκτονική, την τέχνη του λόγου (πεζογραφία, ποίηση, φιλολογία, κριτική) αλλά και τον ιστορικό και φιλοσοφικό στοχασμό. Μέσα από έργα τέχνης, χειρόγραφα, εκδόσεις, φωτογραφίες και προσωπικά αντικείμενα διακοσίων ενός καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων, ο επισκέπτης συμμετέχει σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο των ιδεών στην Ελλάδα του εικοστού αιώνα. Το εκτιθέμενο υλικό αποτυπώνει εύγλωττα τις ανησυχίες, τις αγωνίες και τα επιτεύγματα των ελλήνων δημιουργών, αναδεικνύοντας τόσο τις μεταξύ τους σχέσεις, όσο και τον διάλογο τους με τους αντίστοιχους προβληματισμούς στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό χώρο. Κρίσιμη η τελευταία διάσταση, δεδομένου ότι σε αυτήν κυρίως την εποχή, με κομβική την παρουσία της Γενιάς του Τριάντα, εμπεδώθηκε η ανάγκη για μια διαρκή συνομιλία της Ελλάδας με την υπόλοιπη Ευρώπη.

(απόσπασμα από το ενημερωτικό φυλλάδιο της Πινακοθήκης)

 

Φωτογραφίες από τη μαθήτρια Γεωργία Μεθενίτη

2ogymnasioaeginas

Μονοπάτι 3: Παχεία Ράχη – Ελαιώνας – Μαραθώνας

     Με μεγάλο ενθουσιασμό σύσσωμη η Α΄και η Β΄ Γυμνασίου δήλωσε συμμετοχή στην περιβαλλοντική εξόρμηση στα μοναπάτια της Αίγινας την Παρασκευή 8 Απριλίου.
   Ευκαιρία μας έδωσε το πρόγραμμα που εκπονεί η ομάδα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης του σχολείου που εργάζεται πάνω στο θέμα με τίτλο: «Στα μονοπάτια της Αίγινας».
   Μετά  τα μονοπάτια από την Κυψέλη στον Άγιο Νεκτάριο, στον Άη Στάθη στο Μεσαγρό, στην Παλιαχώρα, στη Χρυσολεόντισσα και στον Μπουρδέχτη σειρά είχε τώρα το μονοπάτι 3 έτσι όπως οι δύο Σύλλογοι «Ανάβαση» και «Ενεργοί πολίτες» έχουν σηματοδοτήσει.
    Μετά από μία σύντομη περιήγηση στον οικισμό της Παχιοράχης, ακολουθήσαμε τη σήμανση και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε  το μονοπάτι μεθυσμένοι από τις ευωδιές  της Αιγινήτικης υπαίθρου. Φασκομηλιές, ρίγανη και θυμάρι  ευωδίαζαν την ατμόσφαιρα. Μετά από λίγα μέτρα άρχισαν να ξεπροβάλλουν τα σπίτια  του Μαραθώνα. Το σύντομο μονοπάτι μας οδήγησε σε 30΄λεπτά  στην απλωσιά  του αρχαίου Ελαιώνα με τις υπεραιωνόβιες ελιές και τα ξωκλήσια της Αγίας Τριάδας, του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Κυριακής. Οι πέτρινες ποτίστρες των ζώων, η παλιά πέτρινη δεξαμενή, οι κουφάλες των δέντρων τράβηξαν την προσοχή των μαθητών.
   Μετά από μια σύντομη στάση ξεκινήσαμε και πάλι να περπατάμε στο μονοπάτι 3 που τώρα μας ξάφνιασε από το κακοτράχαλο έδαφος και τα δύσβατα και δύσκολα σημεία του. Σε  μία ώρα περίπου φτάσαμε στην δεύτερη παραλία  του Μαραθώνα έχοντας αφήσει πίσω μας ένα ακόμα μονοπάτι πολιτισμού.
   Μια Αίγινα άγνωστη στους πολλούς, απρόσιτη ή απόμακρη, μαγευτική και σαγηνευτική που αποκαλύπτει τις ομορφιές  της μόνο σε όσους  τη σέβονται και την αγαπούν πολύ.
Για άλλη μια φορά νιώσαμε πόσο λίγο γνωρίζουμε τον τόπο μας και δεν έχουμε εκτιμήσει και αξιοποιήσει τον πλούτο του.
   Για άλλη μια φορά θα πρέπει να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια στους δύο συλλόγους για το μεγάλο και ουσιαστικό έργο που έχουν επιτελέσει.

Αν δεν είχαν καθαρίσει τα μονοπάτια και δεν είχαν κάνει σήμανση οι περιηγήσεις αυτές θα ήταν ακατόρθωτες.

2ogymnasioaeginas

Μονοπάτι 4: Χρυσολεόντισσα – Άγιος Λεόντιος – Παχιά Ράχη.

  Ναι είμαστε στην Αίγινα. Βρισκόμαστε στον «Μπουρδέχτη» (ομβριοδέχτη). Στο μικρό οροπέδιο μετά την Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσολεόντισσας. Από το μοναστήρι ξεκινά το μονοπάτι που έχει λάβει το νούμερο «4» από τους υπέροχους ανθρώπους της «Ανάβασης» που ξεκίνησαν εδώ και χρόνια να καθαρίζουν τα παλιά μονοπάτια του νησιού με σκοπό να τα αναδείξουν ώστε να μη χαθούν και να αποτελέσουν εναλλακτικούς τρόπους περιπάτου πάνω στα βουνά και στο δάσος της Αίγινας.
   Αυτό το μονοπάτι ακολουθήσαμε την Κυριακή 3 Απριλίου με 20 παιδιά από την Περιβαλλοντική Ομάδα του 2ου Γυμνασίου Αίγινας. Ο καλός καιρός ήταν σύμμαχος καθώς και αρκετοί γονείς που μας διευκόλυναν στη μετακίνησή μας. Κάποια παιδιά θέλησαν να ανέβουν από τον Άγιο Νεκτάριο ως τη Χρυσολεόντισσα με τα πόδια. Και τα κατάφεραν.
   Το ανοιξιάτικο τοπίο με καταπράσινα τα λιγοστά λιβάδια και τις πλαγιές αιχμάλωτισε το βλέμμα μας.
   Στάση στο μοναστήρι για το απαραίτητο προσκύνημα και το παραδοσιακό λουκούμι και αμέσως το δισάκι στο ώμο για  το μονοπάτι. Σε λίγη ώρα βρισκόμασταν στο οροπέδιο του Αγίου Λεοντίου ή αλλιώς «μπουρδέχτη». Οι Σουβάλες γεμάτες από νερό με πολλά κόκκινα ψαράκια μέσα.
      Μια μικρή στάση  και ξανά  στο μονοπάτι.
    Ανακαλύπτοντας τη σήμανση διασχίσαμε το μικρό οροπέδιο που ήταν γεμάτο μανιτάρια, χαμηλούς θάμνους, αγριοκρεμμύδες και ανθισμένους ασπάλαθους. Στην άκρη του αντικρύσαμε το επιβλήτικο Όρος. Η θέα μαγευτική. Ο οικισμός της Πέρδικας, η Μονή, το Αγκίστρι, τα Μέθανα, η Επίδαυρος.
   Στο γυρισμό ταράξαμε την ησυχία μιας ομάδας από μικρές πέρδικες.
   Φθάνοντας στο μοναστήρι ένα μικρό κοπάδι από πρόβατα έβοσκε ανέμελα στην απλωσιά  των χωραφιών της μονής.
   Η ομορφιά  της ορεινής Αίγινας ανεπανάληπτη και μοναδική  ξαφνιάζει τον ανυποψίαστο επισκέπτη και βάζει σε κρίση  όλους μας.
   Άραγε πως μπορούμε να διαφυλάξουμε αυτόν τον τόπο και να τον προστατέψουμε από όλους εκείνους που οραματίζονται την πλαστική ανάπτυξη.

 Λυπούμαστε που ο Δήμος της Αίγινας εγγράφως μας ανακοίνωσε πως  δεν διαθέτει πλέον το μικρό λεωφορείο για τις μετακινήσεις των μαθητών του νησιού τα Σαββατοκύριακα. Κάτι που γινόταν στο παρελθόν με αποτέλεσμα να διευκολύνονται οι εκπαιδευτικές επισκέψεις και τα προγράμματα που εκπονούν οι μαθητές.
 Το εκκλησάκι του Αγίου Λεοντίου.
Η σουβάλα.