Ημέρα: 15 Μαΐου 2017

  Σκαρφαλωμένος στην πλαγιά του Κισσάβου πάνω από την κοιλάδα των Τεμπών βρίσκεται ο ιστορικός οικισμός  των Αμπελακιών Θεσσαλίας. Ένας παραδοσιακός πετρόκτιστος οικισμός πνιγμένος στο πράσινο με πολλά καλντερίμια και την παραδοσιακή πλατεία  του χωριού κέντρο της καθημερινής ζωής  των κατοίκων αλλά και πόλος έλξης των εκατοντάδων επισκεπτών.

  Η μεγάλη άνθηση και ο πλούτος  των Αμπελακίων  που προήλθε από την ανάπτυξη του εμπορίου, οδήγησε σε κοινωνική ευημερία και αντίστοιχη ανάπτυξη των γραμμάτων και  του πολιτισμού αφήνοντας δείγματα τα εναπομείναντα αρχοντικά, τις περίτεχνες εκκλησίες και  τα  3 μουσεία που λειτουργούν στην ιστορική κοινότητα.

    Αυτόν τον οικισμό είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν οι μαθητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας  του 2ου Γυμνασίου Αίγινας την τελευταία ημέρα, Σάββατο 29 Απριλίου, της  τετραήμερης εξόρμησης  τους στη Βόρεια Ελλάδα. Τα πλατάνια, η πλούσια βλάστηση, τα πετρόκτιστα αρχοντικά ενθουσίασαν τους μαθητές, όσο και η γραφική και χαρακτηριστική πλατεία  του χωριού. Η μικρή αναμονή μέχρι να ανοίξει το Λαογραφικό Μουσείο του χωριού, δεν ήταν τίποτε μπροστά  στον πλούτο των εκθεμάτων και  τους θησαυρούς που έκρυβαν οι τοίχοι και οι αίθουσες  του μουσείου.

   Οι άνθρωποι του Μουσείου χρησιμοποιώντας το αναστηλωμένο αρχοντικό του ¨Μολά»  που βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από την πλατεία  του χωριού εκθέτουν μια πολύ μεγάλη συλλογή από λαογραφικά αντικείμενα όπως:  οικιακά σκεύη, βιοτεχνικά εργαλεία, θραύσματα τοιοχγραφιών, έγγραφα, γκραβούρες, πίνακες, παλιές οικογεινειακές φωτογραφίες, παραδοσιακές ενδυμασίες, καθημερινά  ρούχα, ιστορικά ντοκουμέντα που έχουν σχέση με τις εργασίες, τις λειτουργίες και τη ζωή των Αμπελακιωτών.

  Ξεχωρίζει η «σάλα» , η «κρεβατοκάμαρα» με  την κούνια  του μωρού, το «μαγειριό»  αλλά  και ο πλούτος  και η ποικιλία  των γεωργικών εργαλείων που μαρτυρεί τις παλιές ασχολίες και τα επαγγέλματα  των κατοίκων.

 Οι  εντυπώσεις από  τους χώρους  του Μουσείου μεγάλες μιας που πρώτη φορά  είχαν  την ευκαιρία να επισκεφθούν οι μαθητές ένα τέτοιο μουσείο που έχει ενταχθεί με τις  δράσεις  του στον πολιτιστικό χάρτη της πόλης. Ο περίβολος με  τα βαγονέτα, τις αντλίες, τους ιμάντες και οι μεγάλοι καπνοδόχοι έκλεψαν αμέσως  τις εντυπώσεις, αλλά  πολύ περισσότερο ο επιβλητικός εσωτερικός χώρος με τους φούρνους, τα στεγνωτήρια  των πλίνθων, τις στοές. Οι φωτογραφίες από την καθημερινότητα με τους εκατοντάδες εργαζόμενους, το κάρβουνο, η ζωή και ο αγώνας για επιβίωση ενός  πλήθους ανθρώπων σε μια βιομηχανική μονάδα  πρωτοποριακή στο είδος  της και στην τεχνολογία της για την εποχή  που ιδρύθηκε.

   Το εργοστάσιο  πλινθοκεραμοποιΐας Νικολέτου και Σπυρίδωνα Τσαλαπάτα ιδρύθυηκε το 1926 και στην ακμή της λειτουργίας  του απασχολούσε  200 με 250 άτομα. Η ετήσια παραγωγή έφτανε τα 8 -9  εκατομμύρια τεμάχια διαφόρων τύπων. Το 1975 το πλινθοκεραμοποιείο διέκοψε οριστικά τη λειτουργία  του, λόγω  του ανταγωνσιμού και των συσωρευμένων οικονομικών υποχρεώσεων του.

Το  Μουσείο σήμερα εντάσσεται στο δίκτυο μουσείων  του Πολιτιστικού Ιδρύματος  της Τράπεζας Πειραιώς.