Μήνας: Μαρτίου 2018

   Η λήψη είναι από το κτίριο της οικογένειας Βογιατζή. Φωτογράφος η αγαπημένη φίλη κ. Σαλώμη Μελισσάρη, η οποία μας έστειλε τις όμορφες αυτές  φωτογραφίες  από την παρέλαση  της 25ης Μαρτίου  κάτω από το συννεφιασμένο  ουρανό   της Αίγινας.

 Όταν οι μεγάλες ημέρες  του Έθνους δίνουν την ευκαιρία στα νέα παιδιά να θυμηθούν και να εορτάσουν  τους ήρωες, τις μάχες, τα πολιτικά  γεγονότα, τις δυσκολίες  ενός αγώνα και την αγωνία για την επιβίωση και την ανεξαρτησία ενός λαού, τότε σημαίνει πως ακόμα δεν χάθηκε τίποτε.

   Ημέρα σχολικών εορτών σήμερα για  την επερχόμενη επέτειο  της 25ης Μαρτίου της ημέρας που το Ελληνικό Έθνος αναστήθηκε μετά από τεσσάρων αιώνων σκληρής σκλαβιάς. Και σε όλα  τα σχολεία σήμερα η μνήμη των ηρώων είχε  τον πρώτο λόγο. Σημαιάκια κυμάτισαν ακούστηκαν αποσπάσματα από απομνημονεύματα, διαβάστηκαν ποιήματα και κείμενα  που ύμνησαν  την λευτεριά, το μεγαλύτερο δώρο για  τον πολιτισμένο άνθρωπο.Και στο τέλος παραδοσιακοί χοροί από τα σημερινά παιδιά  που σερφάρουν στο διαδίκτυο και στο fb.

   Η  παράδοση λοιπόν συνεχίζεται όπου υπάρχει δάσκαλος, όπου υπάρχει καθηγητής που τολμά  να μυεί τα παιδιά στα ιερά και τα όσια  της φυλής μας.

  Φωτογραφίες από τη σημερινή εορτή  στο 2ο  Γυμνάσιο Αίγινας με την καθολική συμμετοχή των μαθητών και την παρουσία  πολλών γονέων και κηδεμόνων.

    Η σημερινή εορτή στο 2ο Γυμνάσιο Αίγινας ήταν μια αναδρομή στην προσφορά και την προσωπικότητα των μεγάλων πρωταγωνιστών  της επανάστασης. Πολεμιστών, ναυτικών, κληρικών, δασκάλων που άναψαν τη φλόγα  της λευτεριάς. Την επιμέλεια  της εορτής είχαν οι καθηγήτριες κ. Φ. Γεννίτσαρη και Ν. Πετρίτου.

 Είναι μοναδική εμπειρία για κάποιον να ανεβαίνει τη σκάλα  ενός ιστορικού πλοίου, να περπατά στα καταστρώματα, να αγγίζει τα ρέλια και τις λαμαρίνες που έχουν επάνω τους χαραγμένη την ιστορία  της σύγχρονης Ελλάδας. Ο «μπάρμπα Γιώργης»  για  τους Έλληνες ή το «Διαβολοκάραβο» για  τους Τούρκους είναι  το πλωτό μουσείο του Πολεμικού Ναυτικού  που δεμένο στο Τροκαντερό περιμένει  τους σημερινούς Έλληνες  για να τους διηγηθεί όχι μόνο  τη δική του ιστορία, αλλά  την ιστορία  της Ελλάδας.
Ήσυχο, καθαρό, περιποιημένο, αστραφτερό χωρίς  την καπνιά του κάρβουνου ή την αλμύρα των κυμάτων στέκεται αγέρωχο και με αναπαυμένη  τη συνείδησή του ότι επιτέλεσε στο ακέραιο το καθήκον του.
  Η  ιστορία του ξεκινά από το Λιβόρνο της Ιταλίας  όπου και ναυπηγήθηκε αυτό το θηρίο  των πάνω από 140 μέτρα μήκους και 21  μέτρα πλάτους, που ήταν ατμοκίνητο και σε περίοδο ειρήνης είχε πλήρωμα 670 ναύτες και σε περίοδο πολέμου 1200. Η έναρξη των εργασιών ναυπήγησης έγινε  το 1907  και καθελκύστκε το 1910.
Μια πλωτή πολιτεία που διέσχισε  τα Δαρδανέλια και έφτασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη όπως κανένα άλλο πλοίο δεν τόλμησε. Που έζησε και επέζησε από τον Α΄ και  Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, που οι ναύτες του ξεσηκώθηκαν, έκαναν ανταρσία και το πήραν χωρίς  τον κυβερνήτη στην αρχή και έφυγαν  για  την Κρήτη και τον Ινδικό  για να το σώσουν από τη βύθισή του που είχε διατάξει η τότε κυβέρνηση προκειμένου να μην πέσει στα χέρια των Γερμανών.

 Μέλος του πληρώματος  του,  ξενάγησε τους μαθητές  της Γ΄  Γυμνασίου  του 2ου Γυμνασίου Αίγινας και τους έδωσε μια πλήρη εικόνα  για την ιστορία  του πλοίου, τις ναυμαχίες τη ζωή του πληρώματος, την καθημερινότητα καθώς οι μαθητές περιδιάβαιναν  τους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους, θαυμάζοντας  τα κανόνια, τη γέφυρα, το παρατηρητήριο, τους χώρους εστίασης και ενδιαίτησης του κατώτερου και ανώτερου πληρώματος, το εκκλησάκι, τα μαγειρεία, το μηχανοστάσιο.

    Η  κυκλοφοριακή αγωγή  και η σωστή  συμπεριφορά  στο δρόμο είναι  το ζητούμενο στον τόπο μας. Η χρήση  του ποδήλατου  από το σύγχρονο άνθρωπο και η άσκηση που προσφέρει βελτιώνει την ποιότητα ζωής μας.

   Στην Αίγινα οι συνθήκες ζωής ευνοούν  τη χρήση ποδηλάτου και ευχής έργον  θα ήταν  η διευκόλυνση  των οδηγών και κατόχων ποδηλάτων ώστε  η χρήση  να γενικευτεί με σωστές  υποδομές, όρους και κανόνες.

    Ένα  θετικό βήμα  προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι μεταλλικές θέσεις ποδηλάτων στην παραλία  της Αίγινας. Ανάλογα  βήματα  έχουν γίνει  σε σχολεία  της Αίγινας μια που πολλά παιδιά  χρησιμοποιούν ποδήλατα λόγω της μεγάλης απόστασης που χωρίζει το σπίτι τους από το σχολείο.

   Στο  2ο  Γυμνάσιο Αίγινας τοποθετήθηκαν με δαπάνη  του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων 10  νέες θέσεις ποδηλάτων. Μια καλαίσθητη και λειτουργική κατασκευή  από  τον επαγγελματία κ. Νεκτάριο Στάθη που συμβάλει στη σωστή φύλαξη των ποδηλάτων των μαθητών.

   Γέμισε από μαθητές η αυλήτου μοναστηριού του Αγίου Μηνά σήμερα Τετάρτη 7 Μαρτίου όταν στα πλαίσια  εκπαιδευτικής επίκσεψης των μαθητών του 2ου Γυμνασίου οι μαθητές  και οι μαθήτριες στάθμευσαν δι’ ολίγον στο μοναστήρι για προσκύνημα.

   Οι αδελφές  της Μονής άνοιξαν με χαρά την πύλη της Μονής και καλωσόρισαν τους νεαρούς επισκέπτες. Μοναχή της αδελφότητας ανέπτυξε το ιστορικό  της Μονής κάνοντας αναφορές  στο όραμα του Αγίου Νεκταρίου για  την ίδρυση της Μονής καθώς και στο έργο του ιερομόναχου π.Αμφιλόχιου Μακρή και  στη συμβολή του για την ανέγερση του Μοναστηριού.

   Η  Ιερά Μονή Αγίου Μηνά συμπληρώνει φέτος  εξήντα πέντε χρόνια αδιάλειπτης μοναστικής λειτουργίας στην Αίγινα και η πνευματική της προσφορά είναι σημαντική τόσο για  τους ντόπιους όσο και για  τους επισκέπτες  του νησιού.

   Οι μαθητές  της Περιβαλλοντικής Ομάδας  του 2ου Γυμνασίου  Αίγινας  συνεχίζουν να επισκέπτονται  τις βόρειες  παραλίες  της  Αίγινας και να καταγράφουν  την κατάσταση  που παρουσιάζουν αυτές  οι περιοχές  το χειμώνα. Μια  εποχή  όπου κανείς  δεν ενδιαφέρεται  για  τις παραλίες και  γι’ αυτό κάποιοι ασυνείδητοι  διευκολύνονται και αποθέτουν εκεί ότι  θεωρούν  περιττό και άχρηστο.

  Σειρά είχε  η πολύπαθη  περιοχή του Λεόντι.

Μια  βόλτα στις  δύο  παραλίες  στο Λεόντι είναι αρκετή  για να νιώσει  κάποιος  θλίψη για την εικόνα  μιας  περιοχής  που έχει  τη δική  της ιστορία  στην οικονομική ζωή της Αίγινας.

   Κάποτε και μέχρι  τα  μισά  του 20ου αιώνα  η ΑΓΕΤ  Ηρακλής  έπαιρνε  την πρώτη ύλη  για  το εργοστάσιό της στο Κερατσίνι. Κατόπιν η ΔΕΗ είχε εγκαταστήσει εκεί ένα μικρό  εργοστάσιο παραγωγής  ρεύματος. Η  οικονομική δραστηριότητα  συνεχίστηκε και συνεχίζεται και σήμερα  με άλλες  μορφές.

   Ένα αλιευτικό καταφύγιο, το λιμάνι  όπου δένει η υδροφόρα, η μεγάλη μεταλλική δεξαμενή και οι προοπτικές αξιοποίησης  της περιοχής δεν δικαιολογούν αυτή  την εικόνα. Δίπλα  στο λιμανάκι με τα αλειυτικά η παραλία καθαρίστηκε, αξιοποιήθηκε και  τα καλοκαίρια συγκεντρώνει λουόμενους από τις γύρω περιοχές. Στην αντίθετη πλευρά  μια πιό μικρή παραλία  στενάζει  από  τα πολλά σκουπίδια.

   Στο Λεόντι σήμερα  μπορεί  κάποιος  να συναντήσει τα πάντα. Από μια πίστα  για αγώνες  μηχανοκίνητων,  μεγάλα  τσιμέντα  (μπλόκια) έτοιμα να ποντιστούν  στη θάλασσα, παλιές σωσσίβιες βάρκες  πλοίων …. μέχρι   και  το κουφάρι του μοιραίου «Αντωνία» που βυθίστηκε  ανάμεσα  Πέρδικας και Μονής.

  Αντιπροσωπείες πολλών σχολείων της Αίγινας κάθε βαθμίδας επισκέπτονται καθημερινά  την έκθεση «Ενθυμήματα- Αντικείμενα από  τις Φυλακές  της Αίγινας» που πραγματοποιείται αυτον τον καιρό στην αίθουσα  του Λαογραφικού Μουσείου. Οι μαθητές  έχουν  την ευκαιρία να ξεναγηθούν από την κ. Ελίκα Βλαχάκη και τις συνεργάτιδές  της και να πληροφορηθούν για τη ζωή και τους ανθρώπους που έζησαν μέσα στο κτίριο αυτό. Επίσης τη σχέση της τοπικής κοινωνίας με τις Φυλακές, περιστατικά, στιγμιότυπα που συνθέτουν την ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης εποχής που έχει σημαδέψει  την τοπική ιστορία  του νησιού αλλά  και της Ελλάδας.

   Τις εντυπώσεις κλέβουν τα μικρά και  μεγάλα αντικείμενα  που κατασκεύαζαν οι κρατούμενοι και πουλούσαν κατόπιν στους επισκέπτες. Πολλά παιδιά αναγνώρισαν παρόμοια αντικείμενα  στα σπίτια  γιαγιάδων και συγγενών τους.

Μια έκθεση που εκτός από την ιστορική της αξία έχει και εκπαιδευτική.

   Στιγμιότυπα από την επίσκεψη των μαθητών της Γ΄τάξης του 2ου Γυμνασίου Αίγινας.

  Μια καθιερωμένη γιορτινή στιγμή  στα πλαίσια  τςη ελληνικής και χριστιανικής παράδοσης είναι η κοπή βασιλόπιτας στην αρχή του νέου χρόνου.

 Η βασιλόπιτα όμως έδωσε  την ευκαιρία στη μαθητική κοινότητα  του 2ου Γυμνασίου να οργανώσει μια μική γιορτή με παραδοσιακά κάλαντα που έπαιξαν οι νεαροί οργανοπαίχτε ςτου σχολείου, όπως κάλαντα από τη Χίο την Ικαρία , την Αίγινα αλλά και  να διανθιστούν με την ανάγνωση των παραδοσιακών  εθίμων της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανείων της Αίγινας..

  Η γιορτή πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου στο τέλος  των μαθημάτων. Την πίτα ευλόγησε και έκοψε ο εφημέριος της Κυψέλης π. Νεκτάριος Κουκούλης. Παραβρέθηκαν τα μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων με την πρόεδρο κ. Μάρθα Χαρτοφύλακα να απευθύνει ευχές  για  το νέο έτος στους μαθητές.

   Η πίτα  και τα δώρα  ήταν προσφορά  του Συλλόγου Γονεών και Κηδεμόνων. Οι  τυχεροί μαθητές που βρήκαν  τα  6 φλουριά κέρδισαν από μια δωροεπιταγή των 10 ευρώ  για αγορά  ρουχισμού από κεντρικό κατάστημα της πόλης  της Αίγινας. Επίσης τιμήθηκε ο μαθητής Πέτρος Φλεμετάκης ο οποίος διακρίθηκε στο μαθηματικό Διαγωνισμό ‘Ο Θαλής»

  Μια μεγάλη αντιπροσωπεία μαθητών και μαθητριών παρά  τη βροχή και στο τσουχτερό κρύο ξεκίνησαν από το σχολείο τους και κατέληξαν στο Λεούσειο Ίδρυμα για να προσφέρουν τα δώρα  τους  για το συσσίτιο απόρων που ετοιμάζεται καθημερινά από τους εθελοντές  του Ιδρύματος.

   Τους μαθητές και τους καθηγητές υποδέχθηκε η υπεύθυνη για  την παρασκευή και τη διανομή του συσσιτίου κ. Παπαευσταθίου Έφη, συνταξιούχος φιλόλογος, η οποία και ενημέρωσε τους μαθητές  για την καθημερινή προσπάθεια που γίνεται στο Λεούσειο.

   Η ενέργεια αυτή των μαθητών είχε γίνει και την περσινή χρονιά, όπου διοργανώθηκε ένα ξεχωριστό event με  τους μαθητές ντυμένους στα κόκκινα να κατεβαίνουν περπατώντας από την Κυψέλη, όπου και η έδρα  του σχολείου, μέχρι το Λεούσειο Ίδρυμα. Φέτος όμως ο καιρός ήταν απαγορευτικός για κάτι τέτοιο.

   Τους μαθητές εκτός από  τον Διευθυντή του Σχολείου κ. Γ.Μπήτρο, συνόδευαν οι καθηγητές κ. Δ.Κεχαγιάς και Χ. Τσούνης.